ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထင္မႀကီးနဲ႕
ကိုေမာင္ႏွင့္ မခင္တို႕
ညားခါစ ပူပူေႏြးေႏြးလင္မယား ႏွစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္ ကတိက၀တ္ျပဳၾကသည္။
ညားခါစ ပူပူေႏြးေႏြးလင္မယား ႏွစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္ ကတိက၀တ္ျပဳၾကသည္။
အဲဒီ ကတိက၀တ္သစၥာကေတာ့
လင္ျဖစ္ေစ၊ မယားျဖစ္ေစ တေယာက္အေပၚ တေယာက္ သစၥာေဖာက္မိလွ်င္
သစၥာေဖာက္မိသူသည္ ဘုရားစင္ေအာက္မွ မိမိသက္ဆိုင္ရာ
စားပြဲခံုအံဆြဲထဲတြင္ ပဲေစ့တေစ့က်ထည့္ထားရန္ သ ေဘာတူၾကသည္။
လင္ျဖစ္ေစ၊ မယားျဖစ္ေစ တေယာက္အေပၚ တေယာက္ သစၥာေဖာက္မိလွ်င္
သစၥာေဖာက္မိသူသည္ ဘုရားစင္ေအာက္မွ မိမိသက္ဆိုင္ရာ
စားပြဲခံုအံဆြဲထဲတြင္ ပဲေစ့တေစ့က်ထည့္ထားရန္ သ ေဘာတူၾကသည္။
သည္လိုႏွင့္ သံုးႏွစ္ၾကာလာသည္။
ကိုေမာင္၏ အံဆြဲတြင္ ပဲေစ့ သံုးေစ့ရွိေနသည္။ ကိုေမာင္မွာ သူ႕ဇနီးသစၥာေဖာက္မေဖာက္သိလို၍
မခင္၏ အံဆြဲ
ကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။
မခင္၏ အံဆြဲ
ကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။
အံဆြဲတြင္ ပဲေစ့တေစ့မွ
ရွိမေန။
ရွိမေန။
ကိုေမာင္ ၀မ္းသာသြားသည္။
သူသစၥာေဖာက္မိသည့္အတြက္လည္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသြားသည္။
သူသစၥာေဖာက္မိသည့္အတြက္လည္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသြားသည္။
သို႕ႏွင့္ ကိုေမာင္က မခင္ကိုေျပာလိုက္သည္။
“ခင္က ေမာင့္အေပၚ တခါမွ သစၥာမေဖာက္ဘူးေနာ္။
ေမာင္မွားခဲ့တာေတြအတြက္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ အခ်စ္ရယ္။”
ေမာင္မွားခဲ့တာေတြအတြက္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ အခ်စ္ရယ္။”
ထိုအခါ မခင္ကလည္း ျပန္ေျပာသည္။
“အို ေမာင္ရယ္ - ခင့္ကိုလည္း သိပ္အထင္မႀကီးပါနဲ႕
အမွန္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ခင္လည္း သစၥာေဖာက္မိ
တာေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ေမာင့္ကို
ပဲဟင္းခ်က္ေၾကြးခဲ့တာပဲ ႏွစ္ခါရွိၿပီေလ။
ညေနစာေတာင္ ခ်က္ထား ေသးတယ္။”
အမွန္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ခင္လည္း သစၥာေဖာက္မိ
တာေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ေမာင့္ကို
ပဲဟင္းခ်က္ေၾကြးခဲ့တာပဲ ႏွစ္ခါရွိၿပီေလ။
ညေနစာေတာင္ ခ်က္ထား ေသးတယ္။”
ထင္တာကတျခား
တရားခြင္တခုတြင္ျဖစ္သည္။
တရားသူႀကီး။ ။"တရားခံက သူငယ္မကို ပဲြခင္းထဲက ေခၚထုတ္သြားၿပီး လူရွင္းတဲ့ေနရာေရာက္မွ ပါသမွ်
လုယက္ သြားတယ္ဆိုတာ ဟုတ္သလား "
လုယက္ သြားတယ္ဆိုတာ ဟုတ္သလား "
တရားလို။ ။ " ဟုတ္ပါတယ္ ၊ တရားသူႀကီးမင္း "
တရားသူႀကီး။ ။ " ဒါျဖင့္ရင္ ပဲြခင္းပရိသတ္ထဲမွာတုန္းက ဘာျဖစ္လို႔ေအာ္ဟစ္အကူအညီ မေတာင္းခဲ့တာလဲ "
တရားလို။ ။ " ကြၽန္မနားကိုအသာကပ္ၿပီး လက္ကုတ္ေခၚသြားတုန္းက ဒီလုိလုပ္လိမ့္မယ္
မထင္ခဲ့မိလို႔ပါရွင္ "
မထင္ခဲ့မိလို႔ပါရွင္ "
ၿပီးရင္လက္တ
ဦးေမာင္ခိုင္ေလးတေယာက္ မထင္မွတ္ပဲ အမ်ဳိးသားညီလာခံ ကိုယ္စားလွယ္ျဖစ္လာသည္။
မတက္ရင္မျဖစ္တာမို႕
မျငင္းရဲပဲတက္ေနရသည္။
ဘာေတြေဆြးေႏြးသည္ကိုေတာ့ စိတ္လည္းမ၀င္စား၊
နားလည္း
မလည္။
မျငင္းရဲပဲတက္ေနရသည္။
ဘာေတြေဆြးေႏြးသည္ကိုေတာ့ စိတ္လည္းမ၀င္စား၊
နားလည္း
မလည္။
ျပႆနာက ေန႕လည္စာစားၿပီး
တေရးတေမာအိပ္တတ္သည့္ အက်င့္ျဖစ္သည္။
တေရးတေမာအိပ္တတ္သည့္ အက်င့္ျဖစ္သည္။
ထို႕ေၾကာင့္ ေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားၿပီးဆံုးသြားတိုင္း
ေဘးလူကိုလက္တို႕ခိုင္းထားရသည္။
ကံေကာင္းသည္မွာ
ေဘးလူ
က ေန႕ခင္းမ်က္စိေၾကာင္ေနၿပီး
အိပ္မေပ်ာ္တတ္။
ေဘးလူကိုလက္တို႕ခိုင္းထားရသည္။
ကံေကာင္းသည္မွာ
ေဘးလူ
က ေန႕ခင္းမ်က္စိေၾကာင္ေနၿပီး
အိပ္မေပ်ာ္တတ္။
ဒီေန႕လည္း ဦးေမာင္ခိုင္ေလး ညီလာခံတက္ေနသည္။
ေန႕လည္ပိုင္းအစီအစဥ္တြင္
ထံုးစံအတိုင္း
အိပ္ေပ်ာ္ေန
သည္။
ေန႕လည္ပိုင္းအစီအစဥ္တြင္
ထံုးစံအတိုင္း
အိပ္ေပ်ာ္ေန
သည္။
ျမန္မာ့ရုပ္သံမွ အဖြဲ႕သားမ်ား
ညီလာခံ ၿပီးဆံုးကာနီးၿပီးမို႕
မွတ္တမ္းလာေရာက္ရိုက္ကူးသည္။ ညီလာခံ
ကိုယ္စား
လွယ္မ်ားဖက္ကို
ကင္မရာလွည့္လိုက္သည္။
နံေဘးမွလူက ဦးေမာင္ခိုင္ေလး အိပ္ေပ်ာ္ေနပံုပါသြားမွာစိုးသည္။
ညီလာခံ ၿပီးဆံုးကာနီးၿပီးမို႕
မွတ္တမ္းလာေရာက္ရိုက္ကူးသည္။ ညီလာခံ
ကိုယ္စား
လွယ္မ်ားဖက္ကို
ကင္မရာလွည့္လိုက္သည္။
နံေဘးမွလူက ဦးေမာင္ခိုင္ေလး အိပ္ေပ်ာ္ေနပံုပါသြားမွာစိုးသည္။
ထို႕ေၾကာင့္ ဦးေမာင္ခိုင္ေလးကို လက္တို႕လိုက္သည္။
“ေဟ့လူ- ေဟ့လူ ထ၊
ထ”
ထ”
အစီအစဥ္တခု ၿပီးသည္ထင္၍
ထံုးစံအတိုင္း ႏိုးႏိုးခ်င္း ဦးေမာင္ခိုင္ေလး တေယာက္ လက္ခုတ္ေကာက္
တီးလိုက္
သည္။
ထံုးစံအတိုင္း ႏိုးႏိုးခ်င္း ဦးေမာင္ခိုင္ေလး တေယာက္ လက္ခုတ္ေကာက္
တီးလိုက္
သည္။
ထူးျခားသည္ကခန္းမေဆာင္ႀကီးတခုလံုးမွကိုယ္စားလွယ္မ်ားအားလံုး
လက္ခုတ္လိုက္တီးလိုက္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။
လက္ခုတ္လိုက္တီးလိုက္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။
ေၾသာ္-
သူတို႕လည္း
အိပ္ေနၾကတာကိုး။
မိန္းမ၊
ေယာက္်ား၊
သစၥာ
ေယာက္်ား၊
သစၥာ
တေန႕ ဇနီးျဖစ္သူ မိုးမခ ညနက္မွ အိမ္ျပန္လာသျဖင့္ ကိုခင္ေဇာ္က ေမးလိုက္သည္။
မိုး ဘာလို႕ ဒီအခ်ိန္ထိ အျပင္မွာေနရတာလဲ။
မိုးသူငယ္ခ်င္း သီတာနဲ႕
ေတြ႕ၿပီး
ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေတြ ေျပာၾကတယ္ေလ။
ဒါနဲ႕ပဲ
ေနာက္က်
သြားတာပါ အကို။
ေတြ႕ၿပီး
ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေတြ ေျပာၾကတယ္ေလ။
ဒါနဲ႕ပဲ
ေနာက္က်
သြားတာပါ အကို။
ကိုခင္ေဇာ္မေက်နပ္ မသီတာကို ဖုန္းဆက္ေမးသည္။
မသီတာက
ရွင့္မိန္းမနဲ႕
ကြၽန္မ
မေတြ႕တာ
သံုးႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ။
ရွင္တို႕အရွဳတ္ထဲ
ကြၽန္မကို
လာမထည့္နဲ႕
လို႕
ျပန္ေျဖ
သည္။
ကြၽန္မ
မေတြ႕တာ
သံုးႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ။
ရွင္တို႕အရွဳတ္ထဲ
ကြၽန္မကို
လာမထည့္နဲ႕
လို႕
ျပန္ေျဖ
သည္။
ဒီလိုနဲ႕ တေန႕
ကိုခင္ေဇာ္တေယာက္ မနက္ ေျခာက္နာရီထိုးမွ အိမ္ျပန္လာသည္။
ကိုခင္ေဇာ္တေယာက္ မနက္ ေျခာက္နာရီထိုးမွ အိမ္ျပန္လာသည္။
ဇနီးျဖစ္သူက ေဒါသမ်က္ႏွာႏွင့္ အိမ္၀မွ ဆီးႀကိဳသည္။
ရွင္- အခုခ်ိန္မွ ဘာလို႕
ျပန္လာတာလဲ။
ျပန္လာတာလဲ။
ကိုခင္ေဇာ္က ျပန္ေျဖသည္။
ကိုသန္းထိုက္ႀကီးနဲ႕
ေတြ႕ေနလို႕
မိုး ေရ- စကားေကာင္းၿပီး
ေသာက္ၾကရင္း
သူ႕အိမ္မွာပဲ
အိပ္ေပ်ာ္
သြားတယ္။
ေတြ႕ေနလို႕
မိုး ေရ- စကားေကာင္းၿပီး
ေသာက္ၾကရင္း
သူ႕အိမ္မွာပဲ
အိပ္ေပ်ာ္
သြားတယ္။
မိုးမခ မေက်နပ္၊
၁၅ မီးနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့
မေနႏိုင္ေတာ့။
ကိုသန္းထိုက္ဆီ ဖုန္းဆက္သည္။
၁၅ မီးနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့
မေနႏိုင္ေတာ့။
ကိုသန္းထိုက္ဆီ ဖုန္းဆက္သည္။
ကြၽန္မေယာက်ာ္း ရွင့္ဆီလာသလား။
လာတယ္ေလ၊ မမိုးမခ။
ခင္ေဇာ္ႀကီး
ဒီမွာေရာက္ေနတယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႕
ညက ၀ိုင္းေကာင္းၿပီး
ညနက္သြားတယ္။
ခုနမွ ဒီေကာင္ႀကီး
အိပ္သြားတာ။
ႏိုးႏိုးခ်င္း အိမ္ကိုတန္းျပန္ခိုင္းလိုက္ပါမယ္၊
စိတ္
မပူပါနဲ႕တဲ့။
ခင္ေဇာ္ႀကီး
ဒီမွာေရာက္ေနတယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႕
ညက ၀ိုင္းေကာင္းၿပီး
ညနက္သြားတယ္။
ခုနမွ ဒီေကာင္ႀကီး
အိပ္သြားတာ။
ႏိုးႏိုးခ်င္း အိမ္ကိုတန္းျပန္ခိုင္းလိုက္ပါမယ္၊
စိတ္
မပူပါနဲ႕တဲ့။
အထိုးခံရမွာ စိုးလို႕
ကိုစိုးပိုင္သည္ အင္းစိန္မွ ဘတ္စကားစီး၍
လာေလသည္။
လာေလသည္။
လမ္းတြင္
ကိုယ္ကာယခပ္ေတာင့္ေတာင့္ႏွင့္ လူတေယာက္တက္လာ၏။
ကိုယ္ကာယခပ္ေတာင့္ေတာင့္ႏွင့္ လူတေယာက္တက္လာ၏။
ထိုင္ခံုမ်ားမွာ ျပည့္ေနၿပီျဖစ္၍
သူထိုင္ခံုေဘးတြင္
မတ္တပ္ရပ္လွ်က္
လိုက္ပါလာသည္။
သူထိုင္ခံုေဘးတြင္
မတ္တပ္ရပ္လွ်က္
လိုက္ပါလာသည္။
လမ္းခရီးတြင္ ထိုလူက ကိုစိုးပိုင္ကို ေမးသည္။
ညီညီညီေလး - - လွည္း - လွည္း - တန္း - ကို - - - ဆင္း - - - ဆင္း - - ရင္ ဘယ္ -ဘယ္မွာ ဆင္း
- - ဆင္းရ - - မွာလဲ။
- - ဆင္းရ - - မွာလဲ။
ကိုစိုးပိုင္က စကားထစ္ေသာ ထိုလူ၏
အေမးကို
ျပန္လည္၍
အေျဖမေပးေခ်။
အေမးကို
ျပန္လည္၍
အေျဖမေပးေခ်။
သို႕ႏွင့္ထိုသူက
ထပ္ေမးျပန္ေလ၏။
ထပ္ေမးျပန္ေလ၏။
ကိုစိုးပိုင္ကလည္းမေျဖ။
ထိုလူဆင္းရမည့္မွတ္တိုင္လြန္လာေသာအခါမွ ေဘးက လူတေယာက္က မေနနိဳင္၍
ထိုလူကို
တမွတ္တိုင္လြန္
လာေၾကာင္းေျပာေလသည္။
ထို ဗလေကာင္းေကာင္းလူက ကိုစိုးပိုင္အား ဘုၾကည့္ၾကည့္၍
ဆင္းသြားေလသည္။
ဆင္းသြားေလသည္။
ထိုအခါ ကားေပၚပါလာသူမ်ားက ကိုစိုးပိုင္အား ၀ိုင္း၍
အျပစ္တင္ၾကေလသည္။
အျပစ္တင္ၾကေလသည္။
မင္းက ဒါေလးေမးတာကို ဘာလို႕
ျပန္မေျဖရတာလဲကြ။
ျပန္မေျဖရတာလဲကြ။
ထိုအခါ ကိုစိုးပုိင္က ယခုလို ျပန္ေျဖေလသည္။
က် - က် ေနာ္ - ျပန္- ျပန္ေျဖ - - ရင္ - - သူ- သူက - - ထိုး - - - ထိုး - - ထိုး - မွာ-
ေပါ့ -ဗ် - - ။
ေပါ့ -ဗ် - - ။
တရက္ ၅ မိုင္ႏွဳန္း
ဦးခင္ေဇာ္တေယာက္ အသက္ကေလးေထာက္လာေတာ့ အိမ္ေထာင္ေရးသုခ အျပည့္အ၀ မရခ်င္ေတာ့။
ဒါေၾကာင့္ ဆရာ၀န္ထံ အႀကံေတာင္းသည္။
ဒါေၾကာင့္ ဆရာ၀န္ထံ အႀကံေတာင္းသည္။
ဆရာ၀န္က တရက္ကို ၅ မိုင္ လမ္းေလ်ာက္ရန္ အႀကံေပးသည္။
တပတ္ၾကာသည့္အခါ ျပန္ဆက္သြယ္ရန္လည္း မွာလိုက္သည္။
တပတ္ၾကာသည့္အခါ ျပန္ဆက္သြယ္ရန္လည္း မွာလိုက္သည္။
သို႕ျဖင့္ တပတ္ၾကာသြားသည္။
ေဒါက္တာသန္းထိုက္ ရံုးခန္းတြင္ ဖံုးျမည္လာသည္။
“ကြၽန္ေတာ္ ခင္ေဇာ္ပါဆရာ၊ အရင္တပတ္က ဆရာ့ေဆးခန္းကို လာျပတဲ့သူပါ။”
“ၾသ ဦးခင္ေဇာ္လား၊
ကြၽန္ေတာ္ မွတ္မိပါတယ္။
ဘယ္လိုလည္း အိမ္ေထာင္ေရးသုခ ျပန္ရၿပီလားခင္ဗ်။”
ကြၽန္ေတာ္ မွတ္မိပါတယ္။
ဘယ္လိုလည္း အိမ္ေထာင္ေရးသုခ ျပန္ရၿပီလားခင္ဗ်။”
ဦးခင္ေဇာ္ျပန္ေျဖလိုက္တာကေတာ့
-------------
-------------
“ဒါေတာ့ ကြၽန္ေတာ္မသိဘူးခင္ဗ်။
ဆရာေျပာတဲ့အတိုင္း တရက္ကို ၅ မိုင္ လမ္းေလ်ာက္တာ အခု ကြၽန္ေတာ္
အိမ္နဲ႕ ၃၅ မိုင္ေ၀းတဲ့ေနရာ ေရာက္ေနၿပီခင္ဗ်။”
ဆရာေျပာတဲ့အတိုင္း တရက္ကို ၅ မိုင္ လမ္းေလ်ာက္တာ အခု ကြၽန္ေတာ္
အိမ္နဲ႕ ၃၅ မိုင္ေ၀းတဲ့ေနရာ ေရာက္ေနၿပီခင္ဗ်။”
တိုက္ဆိုင္လိုက္ရင္ေတာ့ ေသၿပီ
သူငယ္ခ်င္းသံုးေယာက္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္တြင္ ထိုင္ၾကရင္း
တိုက္ဆုိင္မွဳအေၾကာင္း
ေျပာေနၾကသည္။
တိုက္ဆုိင္မွဳအေၾကာင္း
ေျပာေနၾကသည္။
ပထမတေယာက္က ေျပာသည္။
“ေလာကႀကီးက အံၾသစရာႀကီးကြာ။
ငါ့မိန္းမ ကိုယ္၀န္ရိွတံုးက ၿမိဳ႕ညီေနာင္ဆိုတဲ့
၀တၳဳ႕စာအုပ္ကို
ဖတ္တယ္။
ေမြးလာေတာ့ အမႊာ
ျဖစ္ေနတယ္ကြာ။
”
ငါ့မိန္းမ ကိုယ္၀န္ရိွတံုးက ၿမိဳ႕ညီေနာင္ဆိုတဲ့
၀တၳဳ႕စာအုပ္ကို
ဖတ္တယ္။
ေမြးလာေတာ့ အမႊာ
ျဖစ္ေနတယ္ကြာ။
”
ထိုအခါ ဒုတိယတဦးက ေထာက္ခံ၍
အခုလိုေျပာသည္။
အခုလိုေျပာသည္။
“ေအးကြ။ မင္းအျဖစ္နဲ႕
ငါ့အျဖစ္က တထပ္တည္းပဲကြာ။
ငါ့မိန္းမကိုယ္၀န္ေဆာင္တံုးက သူရဲေကာင္း
သံုးေယာက္ဆိုတဲ့
စာအုပ္ကို သြားဖတ္တာ ေမြးလာေတာ့ သံုးမႊာပူးေမာင္။
တကယ္အံၾသစရာပဲကြ။
”
ငါ့အျဖစ္က တထပ္တည္းပဲကြာ။
ငါ့မိန္းမကိုယ္၀န္ေဆာင္တံုးက သူရဲေကာင္း
သံုးေယာက္ဆိုတဲ့
စာအုပ္ကို သြားဖတ္တာ ေမြးလာေတာ့ သံုးမႊာပူးေမာင္။
တကယ္အံၾသစရာပဲကြ။
”
ဒုတိလူစကားဆံုးသြားေသာအခါ တတိယလူက လက္က်န္လက္ဖက္ရည္ကို ကတိုက္ကရိုက္ေမာ့ခ်ရင္း
ဒေရာ
ေသာပါး
ထျပန္ေလသည္။
ဒေရာ
ေသာပါး
ထျပန္ေလသည္။
ထိုစဥ္က်န္ေနေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကလွမ္းေမးၾက၏။
“ေဟ့ေကာင္ ဘာျဖစ္တာလဲကြ၊
”
”
“ဘာျဖစ္ရမလဲကြ၊ ငါထြက္လာေတာ့ ငါ့မိန္းမက အလီဘာဘာနဲ႕
ခိုးသားေလးဆယ္
စာအုပ္ဖတ္ေန
တယ္ကြ။”
ခိုးသားေလးဆယ္
စာအုပ္ဖတ္ေန
တယ္ကြ။”
ေနာက္ဆံုးလက္ေဆာင္
အဘိုးႀကီးႏွင့္ အဖြားႀကီး
လင္မယားႏွစ္ေယာက္ စကားေျပာေနၾကသည္။
လင္မယားႏွစ္ေယာက္ စကားေျပာေနၾကသည္။
“မစိန္ မနက္ျဖန္ မင္းေမြးေန႕မွာ
ငါ ဘာလက္ေဆာင္ေပးရမလဲ ေျပာ”
ငါ ဘာလက္ေဆာင္ေပးရမလဲ ေျပာ”
“သခၤ်ဳိင္းမွာ ကြ်န္မ
အတြက္ ေျမတစ္ေနရာ ၀ယ္ေပးထားပါေတာ္”
အတြက္ ေျမတစ္ေနရာ ၀ယ္ေပးထားပါေတာ္”
ေနာက္တစ္ႏွစ္ၾကာတဲ့အခါ
အဘြားႀကီးက
အဘိုးႀကီးကို
ေမးျပန္သည္။
အဘြားႀကီးက
အဘိုးႀကီးကို
ေမးျပန္သည္။
“ကိုျမ။ မနက္ျဖန္ ကြ်န္မ
ေမြးေန႕၊
အဲ့ဒါ ဘာလက္ေဆာင္ ေပးမလဲ ေျပာ”
ေမြးေန႕၊
အဲ့ဒါ ဘာလက္ေဆာင္ ေပးမလဲ ေျပာ”
“ဘာမွ မေပးဘူး၊
မႏွစ္က ငါေပးတဲ့ လက္ေဆာင္ကို မင္း အခုထိ သံုးမွ မသံုးေသးပဲ”....
မႏွစ္က ငါေပးတဲ့ လက္ေဆာင္ကို မင္း အခုထိ သံုးမွ မသံုးေသးပဲ”....
No comments:
Post a Comment